Ze schoten met zwaar geschut maar wisten geen terrein te veroveren

De strijd om de winst, binnen de nieuwe poule van onze dames, mag oprecht elke week weer een kleine oorlog genoemd worden. De ene keer wat vriendschappelijker dan de andere maar elk team gaat er keihard voor om de 3 punten mee naar huis te nemen. Soms koste wat het kost. Zo ook onze groen-witte meiden die na de eerste behaalde 6 punten deze winnende reeks graag voort willen zetten. En vandaag stond de wedstrijd tegen de grootste concurrent op het programma, Katwijk Vr 1.

Dit keer geen admiraal die orders uitdeelde bij de SJZ vrouwen, enkel een medesoldaat die de opstelling in elkaar had geflanst. Wel met invalster Irene die als een kapitein vanaf de laatste vrouw positie de bootjes de goede richting in probeerde te sturen. Vanaf minuut 1 werd er gestreden voor een doelpunt. SJZ was vaak kansrijk, in tegenstelling tot Katwijk, maar kon helaas nog geen schade aanrichten in de eerste helft. Katwijk was fysiek vaak wat sterker en richtten hun wapens nog wel eens meer op de enkels dan op de bal. Dit resulteerde uiteindelijk in een gewonde Matze, die helaas met (bleek later) gescheurde enkelband, het veld moest verlaten. One men down... we gingen de rust in, tussenstand 0-0.

Met wat kleine wisselingen binnen het basisleger betraden we het strijdgebied weer. Soldaat in de orde van 'voetballen met een hamstring blessure' Esther, Soldaat in de orde van 'ik ben weer eens veel te laat naar bed gegaan student' Danique en Soldaat in de orde van 'eindelijk veel minder schoolstress' Melissa voegden zich op het veld.

Afgezien van de eerste minuut van de tweede helft, waarin Katwijk even erg kansrijk was, bleven de Soldaten van SJZ vrouwen 1 de bovenliggende partij. Het was onze grote heldin Esther die een wonderschone, zuivere hattrick op haar naam wist te zetten. Menig tegenstander zou allang met een witte vlag zijn gaan zwaaien en de strijd opgeven, maar Katwijk bleef strijden tot het bittere einde. Totdat Remco (Zwitserland) de wedstrijd ten einde bracht. De strijd was gestreden en de SJZ vrouwen konden de 3 punten weer in hun zak steken.

Helaas moest ook Soldaat in de orde van 'ik kom eigenlijk uit Zoetermah maar vind het hier veel gezelliger' Lisa Osse gewond het strijdveld verlaten. Maar meiden, wat hebben we weer een enorme teamprestatie geleverd! Voor de zoveelste keer in een paar dagen, WE STAAN NOG STEEDS STIJF BOVENAAN :)